29 mei 2015,
Ik word wakker, en moet naar school, een opgave die in Nederland haast onmogelijk leek is zelfs in het idyllische koninkrijk van Swaziland een zware opgave, maar vandaag lijkt het of mijn lichaam de strijd echt heeft opgegeven, moeizaam rol ik 25 minuten te laat uit bed, ik versleep mij van les naar les, nu denkt u zeker: “ach en wee wat een stakker” maar nee, het werd nog erger want ik heb het laatste lesuur nog een toets! een toets! Jawel! U leest dit goed! Op een dag zoals deze durven leraren arme kindertjes in Afrika nog te tarten met een mentale inspanning die hun gehele verdere levenspad bepaald. Gelukkig, overleefd… laat dit weekend nu maar beginnen!
Wat is hier aan de hand? Normaal is school toch ook weer niet zo erg?
Nee klopt, normaal niet, maar vandaag is geen normale dag, vandaag is een dag waar elke (rijke) Swazi en mijn gehele school naar uitkijkt, het is namelijk de eerste dag van het jaarlijkse Bushfire festival. Festivals zijn in Nederland (een land dat wel geteld 4500 festival per jaar telt) een normaler voorkomen dat in Swaziland, maar 29, 30 en 31 mei is Swaziland een land dat plaats bied aan een van de 7 beste festivals in Afrika: Bushfire. En ja, het was zeker een van de beste weekenden van deze twee jaar: kamperen met vrienden, nog aanschoten van de dag ervoor naar de eerste bandjes in de ochtend luisteren, lekker eten kopen (niet zoals op school) bij de international food market, gekke gesprekken rond het kampvuur hebben, muziek van over de gehele wereld luisteren, van traditionele Swazi artiesten naar mensen uit the US en Australië tot moderne Zuid Afrikaanse Dj’s, 25,000 mensen vanuit geheel Zuidelijk Afrika en een geweldig goede sfeer zijn allemaal woorden die ik verbind aan mijn Bushfire ervaring.
Wil je wat van de muziek luisteren check op Youtube de artiesten “the soil” (gave Zuid Afrikaanse band) en “Tonic” (een band met allemaal mooie geluiden maar uitleggen gaat moeilijk).
Oh en dan als kers op de taart: in plaats van met een combi (het openbaarvervoer) zijn twee vriendinnen van mij en ik nog aangeschoten mee terug gereden met de onder-directrice die zo aardig was om ons met haar kinderen mee naar Waterbord te nemen… Houd in je achterhoofd dat mijn school zeer zeer strikt is met alcohol consumptie. LOL! (Was wel een heel gezellige reis, die kinderen vonden ons trouwens ook heel grappig, maar zij had niks door!)
Oh, zoals je misschien al is opgevallen is 29 mei 2015 niet helemaal dezelfde datum als de datum van vandaag, dat komt omdat ik het weer eens veel te druk had en ik het schrijven van deze kleine tekst heb uitgesteld tot het eind van mijn vakantie, vandaag dus. Maar goed zoals wij Nederlanders zo mooi zeggen: “beter laat dan nooit”. Al is het hedendaagse spreekwoord: “stel niks uit tot morgen wat je tot overmorgen kan uitstellen” misschien beter van toepassing. Afijn, dit word dus meer een beschrijving van hoogtepunten dan een alomvattende samenvatting.
Ten eerste: Megan, een van mijn beste maatjes, was 1 juni jarig en om haar toch nog een klein cadeautje te geven had ik een gedicht geschreven… voor haar… in het siSwati… succes! Haha. Filmpje! *clickclickclick*
Dit, opnemen was trouwens nog moeilijker dan je denkt want dit was op de vrijdag dat Bushfire startten en ik had m’n gedicht beneden laten liggen en ik wilde het per se op de berg filmen wat ervoor zorgden dat ik met mijn oude bakkenbeest van een computer in mijn ene hand (om de tekst erbij te hebben), in de felle zon, met een telefoon in mijn andere hand wiens batterij bijna leeg was, in een tussen uur van minder dan 50 minuten, mijn filmpje probeerden op te nemen zodat ik het dan op tijd kon uploaden op zondag, wat mij ook nog 4 uur kosten (go SwaziNet!). Afijn, het resultaat is aardig, mocht je een vertaling willen: vraag het Megan.
Dan had je nog Africa week, een event met het thema Africa Rising, vol met workshops, een film première van Zuid Afrikaanse makers en forums met sprekers van de VN, Harvard en de Zuid Afrikaanse en Swazilandse overheden. Super gaaf.
Met aan het einde van Africa week een ander hoog hoogtepunt, namelijk: dat ik een officiële TEDx Talk heb gegeven, zondag 26 juli vond het eerste TEDx event in Swaziland plaats. Dat klinkt makkelijker dan dat het is, en ik heb dan ook diep respect voor de organisatie, die trouwens totaal uit studenten bestond. Het schrijven van zo’n Talk is ook een stuk moeilijker dan je zou denken. In totaal heeft het mij meer dan 40 uur gekost, uren die ik heb besteed aan 7 kantjes tekst (18 minuten) schrijven, nee pardon doe dat maar keer 7 want dat is hoeveel drafts ik heb gemaakt tot ik mijn final versie had, 4 grote repetities houden, uren die ik heb geïnvesteerd in het onderzoeken van mijn onderwerp, en tenslotte 7 kantjes tekst (18 minuten) uit mijn hoofd leren. Een immense klus, maar het resultaat: een super gave ervaring die ik nooit zal vergeten, een dikke plus op m’n CV en geleerd hoe je een goede lezing schrijft en geeft. Ik hoop het resultaat (de video (sorry, SwaziNet…)) snel te kunnen posten maar tot die tijd is de geschreven versie hopelijk goed genoeg. *clickclickclick* TEDx TALK draft 9 Voor mensen die te lui zijn om een tekst van 7 kantjes te lezen: ik heb verteld over het begrip creativiteit. Ik probeerde uit te leggen hoe creativiteit tot stand komt, hoe nieuwe ideeën gevormd worden, wat we kunnen leren van het verleden, wat het patroon is van creatieve ideeën, dit allen aan de hand van velen voorbeelden en dan sluit ik af met hoe jij zelf daar van kan leren om zelf creatief te worden. Hier een klein voorproefje:
“Have you ever wondered where your new ideas come from? Have you ever asked yourself how it can happen that you and your best friend have exactly the same thought at the same time?
Or did you ever look at one these scientists like: Newton and Charles Darwin; inventors like: Alexander Bell and Steve Jobs; or perhaps great artists like Bob Dylan and Matisse. And wondered: why are they so amazing? Wondered why these people possess the magical gift of creativity, the gift to endlessly create new things over and over again.
Because this is how we think of creativity today, as if it were a gift. The individuals who possess this gift are seen as geniuses. They use their skills and imagination to produce new concepts, things that have never been seen by humanity before and they revolutionize their fields of knowledge.
Well, this idea of creativity is wrong, but not only wrong, it is also unnatural. Instead of looking at individual people we should look at individual ideas. Ideas are build ups, combinations of things that have happened in the past. These individual people who created many of these amazing things, turn out to be not that special, actually they were just there, at the right time, at the right place, surrounded by the right people. They just connected the dots.” – Wouter Maas

Een andere coole happening was “the 24 hour run”, wat met de titel zo’n beetje het gehele principe beschrijft, namelijk: 24 uur lang rennen (lees: lopen) om geld op te halen voor het goede doel. Mijn doel was om een marathon te lopen (bucketlist) en naja, dat is gelukt! Met 106 rondjes van 400 meter kwam ik op een totaal van 42,400 meter! Ik had nog minstens 3 dagen erna nog spierpijn.
Wat trouwens het leuke is aan de 24 hour run is dat de gehele school mee (mag) doet, dus ook de jongere jaarlagen (die normaal om kwart over 9 naar bed moeten) en leraren (die normaal om kwart over 9 in bed liggen). Ik heb zo’n 20 rondjes met mijn wiskunde leraar gelopen, al pratend over de verschillende politieke systemen op de wereld. Rond 3 uur nachts was ik met een Amerikaans meisje een van de weinige die nog verbitterend door liepen, in de kou, naja strompelend…
Klein berichtje wat ik toch vermeld wil hebben: Sebastian, ik en Karanja hebben eindelijk na heel heel veel werk, bloed, zweet en tranen een nieuwe Student Representative Council (SRC) in het leven geroepen, nadat wij de gehele constitutie hadden geschreven voor de SRC, de verkiezingen hadden georganiseerd en alles wat daar bij kijken komt, waarom dit alles? De vorige SRC was rotzooi, maar daarover meer in vorige blogs.
En tenslotte: ik ben nu trouwens op 50% met het verven van mijn corridor zie hieronder het resultaat(meer foto’s in de volgende blog!):



ZO!
Dit was mijn school leventje wel een beetje, afgezien van kampeer tripjes met een twee vrienden en een fles gin, mijn schoolwerk en andere gekke avonturen. Maar ik vind het wel mooi geweest anders raken jullie ook jullie interesse kwijt en er moet nog een blog komen over een maand vol reis avonturen, dus ik probeer jullie vers en enthousiast te houden!
Houdoe, knuffels en kusjes,
Wouter Sour Milk (wat mijn achternaam, Maas, leterlijk betekent in het siSwati)